W pobliżu Pola Marsowego w Paryżu znajduje się wiele atrakcji, które przyciągają turystów nie tylko ze względu na swoją architekturę , ale także ze względu na ich znaczenie.
UNESCO
Ogromny budynek w kształcie litery U, Sekretariat UNESCO, harmonijnie komponuje się ze swoją wklęsłą fasadą z półokręgiem Place Fontenoy, który również wychodzi na tyły Szkoły Wojskowej.
Utworzona w 1945 r. w celu promowania pokoju i poszanowania praw człowieka, organizacja zrzesza dziś 188 państw członkowskich. Architektura jego siedziby, oficjalnie otwartej w 1958 roku, wyraża światowe znaczenie UNESCO: architekci, którzy stworzyli budynek to Amerykanin Marcel Breuer, Włoch Pierre Luigi Nervi i Francuz Bernard Serfus.
Oprócz kompozycyjnego piękna tej majestatycznej konstrukcji architektonicznej na pylonach i jej sąsiedztwie, budynku, w którym znajduje się sala konferencyjna i sale do pracy komisji, niezależnie od działań humanitarnych i kulturalnych, które mogą się tutaj odbywać ( wystawy, wykłady, koncerty, spektakle),
siedziba mieszkania UNESCO - prawdziwe muzeum sztuki drugiej połowy XX wieku. częściowo dzięki rzeźbom Caldera i Moore'a na esplanadzie.
Dom Inwalidów
Założony przez Ludwika XIV w celu zapewnienia schronienia rannym żołnierzom, Les Invalides został założony w 1671 przez liberałów Bruant (architekt szpitala Salpêtrière), kontynuowany w 1677 przez Jules Hardouin-Mansart, a ukończony w 1750 przez Roberta de Cotte.
Ten rozległy czworobok o powierzchni 12,5 hektara w 1710 roku zapewnił schronienie 3000 żołnierzy. Zespół budynków jest jednym z najwspanialszych przykładów architektury Ludwika XIV wieku. Jego północna fasada otwiera się przed wspaniałą perspektywą esplanady Inwalidów, kontynuowanej przez mosty Aleksandra III oraz Wielki i Mały Pałac.
Centralna, sklepiona część fasady, przypominająca monumentalną bramę, wygląda bardzo majestatycznie. Niesamowita różnorodność zdobytej broni i symboli wojskowych zdobią gzymsy. Ale niezaprzeczalnym arcydziełem pozostaje kopuła kościoła św. Ludwika, która, po raz piąty złocona z okazji dwustulecia rewolucji, rozświetla paryskie niebo.
Zbudowany jako przedłużenie tzw. kościoła „żołnierskiego”, inspirowany jednym z projektów François Mansarta, wuja Julesa Hardouina-Mansarta. Kopuła ta stała się szczególnie sławna po tym, jak wzięła pod swoje podwójne sklepienie grobowiec Cesarz Napoleona I, którego prochy zostały uroczyście przeniesione z kościoła św. Helena w 1840 r.
W odrestaurowanym w latach 60. XX wieku. W zespole budynków Domu Inwalidów znajduje się Muzeum Wojskowe, Muzeum Orderu Wyzwolenia oraz Muzeum Makiet Fortyfikacji.