Między 1220 a 1370 hrabiami Tuluzy i angielskim królem Edwardem I nakazali budowę 300 ufortyfikowanych miast (bastydy) w południowo-zachodniej Francji.
Zbudowane według jednego planu, skupiły całą lokalną populację w jednym punkcie, umożliwiając aby zmaksymalizować plony z ziemi uprawnej. Obustronnie korzystne porozumienie między założycielem miasta-twierdzy a właścicielem okolicznych ziem chroniło prawa każdego z nich. Miastem-fortecą rządził komornik, który reprezentował króla.
W przeciwieństwie do większości średniowiecznych miast z wąskimi, krętymi uliczkami , ufortyfikowane miasta astides) zostały zbudowane według sztywnego schematu i wyglądają jak bracia bliźniacy. W zależności od krajobrazu oparte są na planie prostokąta lub kwadratu; podzielone są na proste ulice, które przecinają się pod kątem prostym, tworząc rodzaj szachownicy. Domy, zbudowane na mniej więcej równych działkach, były długie i wąskie; za nimi lub przed nimi znajdowały się patio lub małe ogrody.
Baskowie są niezwykle dumni ze swojej kultury dziedzictwo i starożytny język, którego pochodzenie pozostaje niejasne. Wyjątkowości tradycji baskijskich można doświadczyć odwiedzając liczne lokalne festiwale, takie jak Bayonne, z tańcami, pieśniami, muzyką i paradami, których uczestnicy ubrani są w tradycyjne czerwono-białe stroje. W Kraju Basków odbywają się turnieje i inne wydarzenia sportowe, w tym gry w pelotę lub piłkę baskijską oraz wyścigi na kortach przypominających starożytne łodzie wielorybnicze.
Utworzono flagę Basków (ikurrina) pod koniec XIX wieku. w Euskadi (Kraj Basków). Na jej czerwonym polu, symbolizującym lud Basków, znajduje się biały krzyż (symbol chrześcijaństwa) nałożony na zielony krzyż św. Andrzeja (symbol prawa). Wraz z językiem baskijskim (euskara) flaga świadczy o narodowej dumie Basków.